آیا میان ورزش و شادی ارتباطی وجود دارد؟

آیا مدتی است که از رفتن بر روی تردمیل خودداری می‌کنید؟ اگر بله، در این صورت بهتر است استفاده از آن را شروع کنید، به این دلیل که می‌تواند بلیط و جواز شادی شما باشد. اطلاعات بیشتر را در این مقاله بیابید...
چنانچه فرد حقیقتاً کم تحرک بوده باشد، در 20 دقیقه‌ی اول تحرک و چرخی در اطراف، بیشترین فوائد سلامتی را نصیب خود خواهد ساخت. طول عمر بیشتری نصیب فرد شده، خطر ابتلاء به بیماری کاهش می‌یابد و تمام این موارد در 20 دقیقه‌ی فعال بودن بدست می‌آیند.

ـ گرچن رینولدز، در کتاب 20 دقیقه‌ی آغازین (The First 20 Minutes).

بسیاری از ما هر روز یک روتین یا روال همیشگی را دنبال می‌کنیم. صبح زود از خواب بیدار می‌شویم، ساعتها را در محل کار سپری می‌کنیم و سپس با اضطراب و استرس به خانه بازمی‌گردیم. این روال همه روزه تکرار می‌شود. و آنگاه به نقطه‌ای می‌رسیم که به طور کامل دچار استرس شده و افسردگی به تدریج در ما رخنه می‌کند. چنانچه که وارد مرحله‌ی افسردگی ‌شویم، بیرون آمدن از آن بسیار دشوار خواهد بود. پیامد آن باقی ماندن در غم و نارضایتی است. با فشار بیش از حدی که در اطراف وجود دارد، برای آنکه نیروی تازه بگیریم و احساس شادابی و طراوت نماییم، ضرورت دارد که استراحت کنیم. یکی از بهترین روش‌ها و راه‌های این کار، انجام ورزش است.
این مقاله علت شادتر شدن ما با ورزش را توضیح می‌دهد.

اندورفین: نسخه شادی ‌بخش ما

اندورفین در واقع به ما کمک می‌کند خوشحال بمانیم. این روند بدین شکل پیش می‌رود که به هنگام خستگی شدید ناشی از ورزش و یا انجام فعالیت‌های فیزیکی، اندروفین آزاد می‌شود. بله اینها همان مواد شیمیایی هستند که هورمون‌های جنسی به جهت القاء شادی و خوشی آزاد می‌سازند. این مواد شیمیایی توسط مغز ما آزاد می‌شوند. اما آیا یک ماده‌ی شیمیایی حقیقتاً می‌تواند ما را شاد سازد؟
هنگامیکه ورزش می‌کنیم، مغز ما مشغول به کار است. مغز فعالیت بدنی را حس کرده و آن را به عنوان لحظه‌ی استرس در نظر می‌گیرد. هنگامی که تحت استرس قرار داریم، تمام کاری که مغز می‌داند باید انجام دهد، محافظت از بدن در برابر این استرس است. به منظور محافظت از ما در برابر این استرس، مغز پروتئینی بنام BDNF (عامل یا فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز) را آزاد می‌سازد. این پروتئین به عنوان یک سوئیچ یا کلید تنظیم مجدد عمل کرده و نورون‌های حافظه‌ی ما را ترمیم می‌سازد. در حالی که BDNF وظیفه‌ی خود را در ترمیم انجام می‌دهد، اندروفین توسط مغز ما منتشر می‌شود. این مواد شیمیایی اثر استرس را به حداقل رسانده و احساس سرخوشی و خوشحالی را در ما القاء می‌کنند. علت احساس شادی پس از انجام ورزش، اندروفین و BDNF می‌باشد.

آیا لازم است که هر روز ورزش انجام شود؟

می‌دانم که پیروی از یک برنامه‌ی ورزشی در حرف آسان است. اما لازم است کمی تلاش کرده تا شادی را در زندگی خود حفظ کنیم، اینطور نیست؟ بنابراین مهم است که شروع به ورزش کنیم. می‌دانیم که ورزش کردن اهمیت دارد، اما دفعات انجام آن و یا چه مدت بایستی ورزش کنیم، سئوال بعدی است؟
دانشگاه ایالتی پن پژوهشی را بر روی فرکانس و تناوب ورزش انجام داده است. به گونه‌ای که مشخص شد نیاز است به منظور شادی و نوآوری بیشتر در یک روز کاری، ورزش کنیم. با این حال، لزوماً تنها در صورت انجام ورزش در آن روز بخصوص، خوشحال نخواهیم بود. اگر به طور مرتب ورزش کنیم، تأثیر آن برای مدت زمان طولانی در بدنمان باقی خواهد ماند. از انجام آن به طرق ذیل بهره‌مند خواهیم شد:
• کاهش استرس
• از بین بردن افسردگی
• افزایش اعتماد به نفس
بنابراین، حتی اگر وزش روزانه لازم نباشد، اما توصیه می‌شود که از یک برنامه‌ی ورزشی ثابت پیروی کنید.

آیا ورزش بیشتر به معنی شادی بیشتر است؟

از آنجا که ثابت شده است، ورزش می‌تواند شادی را افزایش دهد، آیا این بدان معنا است که اگر بیشتر ورزش کنیم، شادتر خواهیم شد؟ امیدوار بودم که این گونه باشد، اما متأسفانه این طور نیست.
در حالی که ورزش نقش مهمی در افزایش شادی ایفاء می‌کند، اما تنها عامل شادی آفرین نیست. عوامل دیگری نیز مانند، امنیت، معاشرت با دیگران، صرف وقت با دوستان و خانواده، وجود دارند که موجب شادی فرد می‌شوند. هنگامی که شما شاد هستید، احساس پرانرژی بودن داشته و در نتیجه تمایل به انجام ورزش بیشتر پیدا می‌کنید. این ورزش مضاعف لزوماً نسبت شادی شما را افزایش نمی‌دهد.
افزایش پروتئینBDNF ، موجب بالا رفتن خلق و خوی شده و مانند اعتیاد به مواد مخدری همچون مورفین می‌باشد. اما خبر خوب این است که این اعتیاد بجای اثر منفی، تأثیر مثبتی بر بدن ما دارد. همانند اعتیاد به مواد مخدر، احساس سرخوشی پس از انجام ورزش در بالاترین حد خود قرار دارد. بنابراین، به منظور حفظ سلامتی، تناسب اندام و شادی یک برنامه‌ی ورزشی را شروع کنید.